سیاستمدار آنلاین، سیاستمدار آفلاین

قدیم‌ها، سیاستمداران بر اساس زمان انتشار روزنامه‌های روز بعد، واکنش خودشان را تنظیم می‌کردند. به عبارتی فضای رسانه‌ای جوری بود که زمان‌بندی کند خود را بر سیاسیون و مخاطبان تحمیل می‌کرد.
بعدها، تلویزیون و رادیو، این سد زمانی را تا حدی شکستند، اما وقفه‌ای بود بین واقعه‌ای و واکنشی. چرا که مردم می خواستند در اخبار آخر شب، وقتی سر شام هستند ببینند سیاسیون در برابر اتفاقات و دعواها چه واکنشی از خود نشان می‌دهند.
دیروز بعد از اعدام دلخراش تعدادی از شهروندان ایرانی، و با مرور سکوت برخی رسانه‌های حزبی و سیاسی و نیز عدم صدور بیانیه‌ای از سوی رهبران جنبش سبز، بسیاری منتظر ماندند تا اینکه امشب، میرحسین موسوی نسبت به اجرا شدن احکام اعدام از خود واکنش نشان داد.
بنا بر اطلاعات موثق، میرحسین از طریق یاران، اخبار رسانه‌ها و شبکه‌هاین اجتماعی را هر روز دنبال می‌کند. اما همیشه آنلاین نیست. چرا؟ موسوی عادت دارد پرینت‌ها را بخواند...
لازمه یک سیاستمدار آنلاین نشان دادن خصوصیت‌های یک فرد امروزی است. آشنا به زمان‌بندی‌های رسانه‌های جدید و واکنش به موقع به مسائل و وقایعی که دور و برش اتفاق می‌افتد.
خبر اعدام ۵ نفر در زندان اوین، یک بمب خبری بود. وقتی انفجاری رخ می‌دهد، واکنش به آن نمی‌تواند با فوت وقت همراه باشد.
موسوی اما به این اعدام‌ها کمتر از ۴۸ ساعت واکنش نشان داد. من شک دارم که بدون فشارهای وارده در شبکه‌های اجتماعی، موسوی از خود در این فاصله زمانی واکنش نشان می‌داد. اما همین را باید به فال نیک گرفت.
به نظرم همراهان موسوی باید هرچه بیشتر او را در خروج از وضعیت "آفلاین" نجات دهند. جامعه جوان ایران، یک موسوی "آنلاین" می‌طلبد.

 برگرفته از سایت خودنویس